-150x150.jpg){kind=avatar}
Kan Dystonie oorwormen, oorsuizen en misofonie veroorzaken?
Ja, maar oorwormen, oorsuizen en misofonie kunnen worden ervaren door iemand met of zonder dystonie en de symptomen kunnen binnen het domein van "normaal" vallen, in die zin dat ze iemands leven niet verstoren. Ze kunnen ook andere oorzaken hebben, dus een grondige medische evaluatie is noodzakelijk, samen met voortdurende follow-ups door uw gezondheidsteam.
Waar we het in dit artikel over hebben, is dat deze symptomen gerelateerd zijn aan dysautonomie die vaak aanwezig is bij dystonie, en ook dat de symptomen significant zijn - een looping van een liedje of geluid of een sterke negatieve reactie op een geluid dat aanhoudend en soms overweldigend is, dat iemands leven beïnvloedt en soms zelfs het fundament van zijn geestelijke gezondheid op zijn kop zet.
De liedjes en geluiden kunnen bijna elk moment van de dag bij je zijn, vanaf het moment dat je wakker wordt totdat je 's avonds in slaap valt. Dit is heel wat anders dan iemand die gekscherend zegt: "Oh ik heb een liedje in mijn hoofd", of "Af en toe hoor ik een rinkel in mijn oor, maar slechts één keer per maand of zo voor een paar seconden". Voor ons is het geen grap, want de neigingen zijn alomtegenwoordig en we beginnen ons af te vragen wat er met ons gebeurt.
Waarom gebeurt dit?
Simpel gezegd hebben onze hersenen bij dystonie het vermogen verloren om 'uit te schakelen', om 'te ontspannen en tot rust te komen', omdat we in een sympathische overdrive terecht zijn gekomen, wat betekent dat het deel van ons zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor een reactieve reactie nu in een hoge versnelling is vastgelopen en we het vermogen hebben verloren om in een ontspanningsreactie te komen, in een lage versnelling. In deze staat kunnen liedjes die we horen, geluiden die we ervaren, zelfs gedachten die we overwegen, gewoon blijven rondzingen omdat er geen ontspanningsreactie is om de hersenen uit te schakelen, om te voorkomen dat ze invasief en repetitief worden. Ze blijven maar ronddraaien.
Neurowetenschapper Joaquin Farias heeft geconstateerd dat een percentage van zijn cliënten aan deze verschillende aandoeningen lijdt en dat in veel gevallen de oorsuizen, misofonie of tinnitus een teken was van dysautonomie (ontregeling van het zenuwstelsel) die in feite dagen, maanden of zelfs jaren voorafging aan de eerste symptomen van bewegingsonregelmatigheden (spasmen en tremoren, de klassieke tekenen van dystonie).
Zoals een patiënt beschreef: "Ik begon last te krijgen van duizeligheid, slapeloosheid, oorsuizen - en 8 maanden later begonnen tremoren en spasmen."
Dr. Farias merkt op: "Het komt vaak voor dat inefficiënte corticale inhibitie obsessieve-compulsieve episodes (43%) veroorzaakt bij dystonie patiënten." : OCD kan worden gekoppeld aan oorwormen.
Het onderzoek van Dr. Farias toont aan dat dysautonomie (wat een hoge stressrespons inhoudt) aanwezig is bij dystonie. Onderzoek wijst uit dat tinnitus kan in verband worden gebracht met dysautonomie , en misofonie omvat een hoge stressrespons.
Hoe kunnen we onszelf helpen?
Waarom heeft niemand het verband met dystonie eerder uitgelegd?
Wat deze symptomen nog stressvoller kan maken voor patiënten, is dat ze zich niet eens realiseren dat ze vaak voorkomen bij mensen met dystonie. Misschien hebben we er niet aan gedacht om het aan onze neuroloog te vragen omdat we het gevoel hadden dat er geen verband was, of misschien hebben we het wel gedaan en wist onze arts niet wat het verband was of was hij gewoon te druk met patiënten om het op een zinvolle manier te bespreken om onze angsten weg te nemen en ons hoop te geven op een oplossing. Misschien waren we bang om er met iemand over te praten, omdat we ons diep van binnen begonnen af te vragen of we tekenen vertoonden van het verlies van onze geestelijke vermogens. We hebben het misschien één of twee keer genoemd, maar kregen kortaf te horen "het is niet erg" of "iedereen heeft ermee te maken" - en toen zijn we in onszelf gekeerd en besloten dat we het risico zouden lopen 'anders' te zijn, dus hielden we deze vaak angstaanjagende symptomen voor onszelf.
Ik denk niet dat iemand zich kan realiseren hoe verontrustend deze 'ruis'-symptomen in de hersenen zijn, tenzij hij of zij ze aan den lijve ondervindt. En als je het combineert met de vele andere symptomen die bij dystonie voorkomen, kan het een zeer schrijnende periode in ons leven zijn, die soms zelfs kan leiden tot problemen op het werk of in relaties.
We gaan verder...
Hoe we ook tot dit inzicht zijn gekomen, het goede nieuws is dat we kunnen terugkeren naar een normalere toestand van ons zenuwstelsel, waardoor deze verschillende soorten 'hersenruis' kunnen verminderen of verdwijnen en we comfortabeler kunnen leven.
Het herstelplatform van Dr. Farias (DRP) heeft veel oefeningen om de zwakke neurale paden die betrokken zijn bij beweging te stimuleren, zodat we weer normaal kunnen bewegen, maar op het platform staan ook een heleboel neuro-relaxatie-items en hersensynchronisatie-oefeningen die uiterst nuttig zijn om het overactieve sympathische zenuwstelsel te kalmeren, zodat onze hersenen eindelijk kunnen ontspannen en alle looping 'ruis' kunnen loslaten. Er zijn ook video-interviews opgenomen met professor Nada Ashkar van het Ontario College Traditional Chinese Medicine, voor degenen die geïnteresseerd zijn in het volgen van dit genezingspad. Een van die video's gaat over tinnitus met suggesties voor acupunctuur en kruidenremedies.
Getuigenissen?
Dit is van een patiënt die net begint met het DRP-protocol: "Ik heb regelmatig oorsuizen en ook oorwormen. Dit hele programma laat me zien dat dingen die ik in de loop der jaren heb ervaren en waar de meeste mensen geen relatie mee hebben, dingen zijn die veel voorkomen bij patiënten met dystonie."
En dit van een andere patiënt: "Ik heb gemerkt dat mijn ogen minder gevoelig zijn voor fel licht, en de oorwormen zijn na ongeveer 40 jaar verdwenen, ha! Ik volg het platformprotocol nu bijna vier maanden."
Nadat ik van Dr. Farias had gehoord, was ik persoonlijk enorm opgelucht toen ik begreep dat deze symptomen vaak voorkomen bij dystonie-patiënten, en ik was nog meer opgelucht toen zijn protocol me in staat stelde om deze symptomen te laten rusten. Ze steken nog maar zelden de kop op (hoewel veel minder hevig) en wat vroeger een vreselijke kwelling was, is nu voor mij een handige indicator dat ik misschien 'op toeren' ben voor een terugval van zowel motorische symptomen (spasmen en tremor) als niet-motorische symptomen (sensorische stoornissen, hersengeluiden, angst, duizeligheid, enz.). Ik kan dan terugvallen op de vele trainingstools op het DRP om dreigende problemen in de kiem te smoren. Het feit dat ik 95% van mijn functie heb hersteld door het protocol van Dr. Farias geeft me een gerust gevoel dat ik het weer kan doen wanneer of als dat nodig is.
Een paar persoonlijke gewoontes die ik heel nuttig vond voor oorwormen - doe oordopjes in en luister naar heel rustgevende muziek, zoals new-age muziek of geluiden van Tibetaanse klankschalen en klokkenspel terwijl je mediteert of klusjes doet. Het helpt om liedjes met tekst of snelle liedjes te vervangen door langzamere. Buiten in de natuur wandelen hielp het meest, eerst met de oordopjes in, maar daarna de oordopjes uit en in plaats daarvan afstemmen op geluiden uit de natuur, zoals fluitende vogels en ritselende bladeren. Buiten wandelen werd een oorwormvrije zone, geen verrassing want in de natuur zijn staat bekend als een kalmerende invloed op het zenuwstelsel.
Voor misofonie kon ik, toen ik eenmaal wist wat er aan de hand was en waarom, na het succesvol beëindigen (door middel van de DRP) van dit vervelende probleem, alleen maar mijn oprechte excuses aanbieden aan mijn man voor het klagen over hoe hij kauwde (normaal gesproken, maar zo klonk het niet voor mij toen er misofonie was), en als klap op de vuurpijl, de manier waarop hij ademde. De arme man kon niet eens ademen zonder dat ik zei hoe hard het was (dat was het niet, het was mijn gehoor, mijn reactie). Mijn man is een goed ei en was erg geduldig, en ik denk graag dat ik het sindsdien goed heb gemaakt, maar voor de zekerheid: Hun, het spijt me. 🙂
Voor de rest van ons is er een weg vooruit!
Laten we beginnen!
——————-