Neuroplasticiteit is een belangrijk concept dat je moet begrijpen als je een natuurlijke behandeling voor Dystonie.
"Het inherente vermogen van hersencellen om zichzelf en hun functies te veranderen, waardoor we kunnen leren, veranderen en ons aanpassen, staat bekend als neuroplasticiteit van de hersenen. De wijziging van neuronale verbindingen maakt het herstel van corticale en subcorticale circuits, de integratie van alternatieve corticale gebieden om gewijzigde functies uit te voeren en het herstel van hersenletsel mogelijk.
Ondanks het feit dat er over het algemeen wordt gedacht dat de hersenen statisch en onveranderlijk zijn, weten we tegenwoordig dat dit niet waar is. Hersenplasticiteit is mogelijk bij volwassenen, hoewel het beperkter is dan bij kinderen.
De verschillende gebieden van de hersenen zijn genetisch bepaald om deel te nemen aan specifieke functies, maar vooral in de hersenschors zijn modulatie en verandering door ervaring en leren mogelijk.
Fragment uit: Verweven. Hoe neuroplasticiteit op te wekken. Een nieuwe benadering voor revalidatie van dystonie. Joaquin Farias. Galen-uitgave. 2012
In de volgende video van een patiënt zie je een opmerkelijk herstel van Dystonie na een jaar van behandeling voor cervicale dystonie:
Neuroanatomische, neurochemische en functionele veranderingen die optreden tijdens plastische reorganisatie zorgen voor het herstel van aangetaste functies bij dystonie. In dit geval staat het bekend als fysiologische of adaptieve plasticiteit. In gevallen waar als gevolg van deze reorganisatie bepaalde functies moeilijker worden en andere bevoordeeld worden, ontstaat een maladaptieve plasticiteit.
De hersenen passen zich aan en reorganiseren zichzelf om functionaliteit mogelijk te maken via verschillende neuronale mechanismen. Het eerste mechanisme is het creëren van nieuwe synapsen door het uitlopen van dendrieten, met als doel de functie te herstellen. Een tweede optie is de functionele reorganisatie tussen verschillende neuronale gebieden of groepen binnen het reeds bestaande neurale netwerk. Er bestaan redundante circuits in de hersenen die soortgelijke functies parallel uitvoeren. Een letsel aan een van deze circuits zorgt ervoor dat het andere circuit de overdracht van informatie volledig overneemt en ontwikkelt circuits die voorheen wel bestonden maar onderbenut of inactief waren geworden.
Het is ook mogelijk om nieuwe gebieden op te nemen in het eerder opgezette netwerk, of om een netwerk te gebruiken dat gewoonlijk niet voor deze functie werd gebruikt en belast was met heel andere functies. Dit kan betekenen dat nieuwe strategieën moeten worden aangeleerd en gebruikt.
In andere gevallen worden verschillende hersengebieden, die totaal verschillende functies uitvoerden, "gerecruteerd" om verliezen als gevolg van een letsel te compenseren.
Dr. Farias bespreekt deze concepten in de Herstelprogramma Dystonie video's:
Ten slotte leveren soms naburige of contralaterale (een andere hemisfeer) gebieden de functie vanwege een functionele reorganisatie van de cortex, misschien door de activering van redundante paden en circuits.
Neurotransmissiesystemen spelen een zeer belangrijke rol als bemiddelaars in deze processen, omdat ze betrokken zijn bij de instandhouding en beëindiging van neuronale plasticiteit, waarbij de grenzen voor de kritieke periode worden bepaald.
De neurotransmissiesystemen die betrokken zijn bij plasticiteit zijn:
- N-Methyl-D-Aspartaatsysteem (NMDA), een glutamaatreceptor die betrokken is bij intracorticale facilitatie- en inhibitiemechanismen; het is in staat om het vermogen tot plasticiteit in de cortex te blokkeren.
- Het cholinerge systeem (ACh) speelt samen met het glutaminerge systeem een rol in de corticale morfogenese.
- Serotoninesysteem, is betrokken bij de vorming en instandhouding van nieuwe synapsen
- GABA-erge systeem (GABA), wordt de remming die wordt uitgeoefend door het GABA-systeem overwonnen door neurochemische veranderingen na een verwonding waarin glutamaat een rol speelt, om noodzakelijke plastische veranderingen mogelijk te maken die nodig zijn voor een snel herstel van de plasticiteit. Op de lange termijn gaat de afname van de GABA-gemedieerde remmende toon vooraf aan de ontmaskering van stille synapsen en de consolidatie van alternatieve naburige of contralaterale paden om de beschadigde functie te behouden of te vervangen. Er zijn aanwijzingen dat zowel sensorische deprivatie als stimulatie veranderingen in verschillende richtingen veroorzaken op de GABA-erge activiteit.
We zouden kunnen zeggen dat het N-Methyl-D-Aspartaat Systeem, het Cholinerge Systeem en het Serotonine Systeem als kunstmest in een tuin zijn, die het creëren van nieuwe verbindingen mogelijk maakt. Aan de andere kant zou het GABA-erge systeem als een anti-meststof zijn die in stand houdt wat al verworven is. Op deze manier heerst er evenwicht tussen creatie en behoud in het centrale zenuwstelsel. In het geval van revalidatie is het noodzakelijk om de mechanismen van verandering in gang te zetten en het evenwicht te herstellen en te stabiliseren."
Fragment uit: Verweven. Hoe neuroplasticiteit op te wekken. Een nieuwe benadering voor het revalideren van dystonie. Joaquin Farias. Galen Uitgave. 2012
Begin je reis naar herstel vandaag
Doe mee met het complete online herstelprogramma voor dystonie patiënten.
Gerelateerd lezen: